DORDRECHT – Afgelopen week werd er goed gespeeld tegen de koploper Binnenland, maar in een matige tweede helft werd er verloren. Deze week mochten de jongens uit naar Dordrecht, om te spelen tegen Rowic. Mooi op tijd aangekomen bij de enorme sportaccommodatie waren de jongens klaar voor de wedstrijd.
De start was goed. Drives van starters Tom, Chaquille en Frenk werden afgemaakt, maar vooral de verdediging werkte goed. Niemand verzaakte en de tegenstanders hadden het moeilijk om tot goede schotpogingen te komen. Toen ook Remco en Erdem nog scoorde waren alle startende spelers aan die kant van het veld aanwezig en was het kort gezegd prima spel.
De tweede periode hield dit aan, alle 9 spelers kwamen veel aan spelen toe en Yorel, Sebastiaan, Jeroen en Matthew droegen net zo goed bij als de starters. Met nog enkele minuten te gaan in de eerste helft vond de nummer 9 van Rowic zijn schot en met 8 punten op rij zorgde hij voor een 33-33 ruststand. Maar zoals gezegd, de Eagles leken hier het beste van het spel te hebben.
De tweede helft begon aardig en de teams gingen gelijk op. Maar al na enkele minuten begonnen de jongens uit Maassluis wat ballen te missen. Ondanks enkele goede opties waren er na 5 minuten 4 punten gescoord en Rowic was dus iets uitgelopen. In plaats van doorspelen zoals het team speelde: als team, gingen de jongens proberen het gaatje te dichten met individuele acties. En dan gaat het vaak echt minder bij de Eagles. Na nog enkele minuten zonder scores was er een time-out nodig om iedereen weer de goede kant op te laten gaan. En opeens schoten Matthew en Jeroen nog een driepunter raak en leek de wedstrijd weer open (met en gat van 9 punten achter).
Alles kon nog, zeker na enkele goede scores van Tom. Maar helaas bleek het goede van het spel niet meer definitief terug te keren en bleef het bij deze vlagen waarna Rowic uit liep.
Naar het einde van de wedstrijd is iedereen iets vermoeider, en bij een kleine achterstand lukt het dan nog niet om de knop echt om te zetten en als team te spelen. Het wordt niet als excuus opgevoerd, maar wellicht worden hier de vier afwezige spelers nog het meest gemist.
Het positieve is dat deze jongens hun kans pakken, en het gaat steeds beter. Yorel en Frenk ontwikkelen zich tot moeilijk te stoppen scorers, Chaquille heeft steeds betere court-vision vanaf de guard lijn, Remco lijkt in seizoen twee een vaste waarde te worden aan beide kanten van het veld. Tom laat steeds vaker aanvallend zeer mooie dingen zien. Sebastiaan en Erdem zijn bij vlagen niet te stoppen schutters. Jeroen en Matthew worden met de week beter en gaan dit seizoen de stap naar het niveau van de rest gewoon maken, dat is te zien. Het gaat er om: wanneer gaat alles 40 minuten van de 40, of daar dichtbij, klikken, maar dat dit gaat komen, het lijkt alleen nog een kwestie van tijd.