CAPELLE – Met een zó groot lengte-overwicht van de Eagles, dat de coach van tegenstander CADY vroeg of we met een U18 team waren gekomen moest een overwinning mogelijk zijn. Het spel was echter minder volwassen met run-and-gun van beide kanten – iets wat niet in het voordeel van lange teams is.
De opening vatte het spelbeeld wel aardig samen: Sid stond aan de sprongbal tegen een mannetje dat twee koppen kleiner was. De scheidsrechter gooide de bal op, die kwam op navelhoogte van Sid die hoog in de lucht zat en dat natuurlijk ook niet verwachtte. Op het laatste moment kon hij de bal nog wel onderhands een tik geven maar niet naar Dagmar voor de break zoals zijn coach hem had geïnstrueerd. “Doorgaan” riep de scheidsrechter die op dat moment nog alleen was en dus had CADY de bal. Normaal moet je scoren op de basket waarop je hebt warmgelopen. Om de één of andere reden was dat nu niet het geval en daarom twijfelde de helft van de spelers wat nu de goede kant was om te scoren. De vrije lay-up die in deze verwarring ontstond werd gemist door CADY waarop Merih aan de overkant onze eerste seizoensscore maakte.
Onze andere aanvallen in de eerste helft waren zenuwachtig en we wilden de bal soms zo snel mogelijk aan iemand anders geven waardoor we vaak balverlies hadden. Verdedigend lieten we de eerste minuten de man te vaak voor ons snijden waardoor ze een vrije lay-up konden lopen of door één van de drie spelers in elkaar werden gelopen die er dan op af renden. Mede dankzij drie coast-to-coast scores van Dagmar bleven we bij.
Met een gelijke stand gingen we de rust in en, omdat we gewoon gewisseld waren van warmloopbasket, ontstond dezelfde verwarring aan het begin van de tweede helft over waar we nu eigenlijk naar toe moesten, maar dit keer profiteerden wij en kon Roy de vrije bal erin gooien.
Met een snelle 4e p van Sid en CADY dat van ons weg aan het lopen was, moesten we iets proberen in het derde kwart en dus schakelden we over op een zone. Gezien ons lengte-overwicht normaal gesproken een logische keuze, maar deze was aan het begin van het seizoen nog nauwelijks geoefend wat pijnlijk duidelijk werd. Aanvallend kwamen guards Finn en Merel beter op dreef, ondanks de press die de tegenstander speelde. We konden steeds vaker de logische pass naar de forward geven die dan ruimte genoeg had om zijn drive naar het bord te pakken. Halverwege de drive bleek dan vaak dat die ruimte ook was gespot door de center en de weakside forward waardoor het alsnog een hele toer werd om tot een score te komen. Bryce hield vaak wel goed positie, werd ook gevonden en kon zo puntjes pakken.
Ook na terugschakelen in de man-to-man waren we niet bij machte om de achterstand in te lopen en zo werd verloren in een zeer leerzame wedstrijd.